zaterdag, oktober 16, 2004

Brussel-Halle-Vilvoorde: Quousque tandem? (1)

Door het wetsvoorstel over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde voor advies naar de Raad van State te sturen wordt het onmogelijk om het arrondissement nog dit jaar te splitsen, tenzij er voldoende toegevingen aan de Franstalige partijen worden gedaan om hen ervan te weerhouden de alarmbelprocedure in gang te zetten.

Kamervoorzitter Herman De Croo stuurde het voorstel om het kiesarrondissement te splitsen op 15 oktober voor advies naar de Raad van State. Het gevolg daarvan is dat het voorstel niet besproken kan worden in de kamercommissie van Binnenlandse Zaken voor 15 november. Men mag ervan uitgaan dat die besprekingen hun tijd zullen vergen, waarna nog de stemming in Kamer en Senaat moet volgen. Vervolgens kunnen de Franstalige partijen de alarmbelprocedure in gang zetten, en aangezien die de federale regering dertig dagen de tijd geeft om een compromis uit te werken, is het vrijwel onmogelijk voor de Vlaamse partijen om op eigen kracht de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde nog door te voeren voor 1 januari 2005. Nochtans wil de Vlaamse regering het arrondissement gesplitst zien voor die datum.

In een persmededeling heeft de N-VA echter al laten weten dat voor hen alleen het resultaat telt. Het lijkt erop dat men de eigen aanhang erop wil voorbereiden dat 1 januari 2005 niet gehaald zal worden. Vast staat dat «onverwijld» op dit ogenblik al meer dan vier maanden bedraagt, en dat er al vijf maanden zullen verschreden zijn sedert de verkiezingen wanneer het voorstel eindelijk in de kamercommissie besproken zal kunnen worden. Met een alarmbelprocedure erbij spreken we al over zes maanden, zonder dan nog rekening te houden met eventuele andere vertragingsmaneuvers van de Franstalige partijen. Het verschil met de Francorchamps-wet, het migrantenstemrecht of de splitsing van de wapenhandel is stuitend.

Is een splitsing voor 1 januari daarmee onmogelijk? Theoretisch niet. De maand tijd die men nu gewonnen heeft door het voorstel naar de Raad van State te sturen kan immers gebruikt worden om te onderhandelen over Vlaamse toegevingen, waardoor de Franstaligen kunnen afzien van een alarmbelprocedure. Premier Guy Verhofstadt pleitte er immers al voor dat er een meerderheid in beide taalgroepen gevonden zou worden. Concreet betekent dit dat de Vlamingen niet alleen hun numerieke meerderheid zouden moeten opgeven, maar bovendien dat de Franstaligen in hun eigen groep geen drievierde meerderheid moeten hebben om een splitsing tegen te houden, maar kunnen volstaan met een gewone meerderheid.

Geen opmerkingen: