donderdag, april 21, 2005

Ontgoocheling in Groot-Bijgaarden

Peter Vandermeersch probeert zijn ontgoocheling te projecteren op «een overgroot deel van de één miljard katholieken». Vandermeersch, dat is die hoofdredacteur van De Standaard die het AVV-VVK niet snel genoeg van de eerste bladzijde weg kon krijgen.

Hoe weet Peter Vandermeersch dat een overgroot deel van de katholieken ontgoocheld is? «Krantenredacties, ook de onze, werden overspoeld met reacties van teleurstelling en verbittering.» Het moeten gouden tijden zijn voor de post, want de afgelopen dagen werd er blijkbaar een half miljard brieven verstuurd bovenop het normale postvolume. Denk ik. Of misschien hebben nogal wat mensen ervoor gekozen een e-mail te sturen, en zijn de mailservers van de krantenredacties nog steeds aan het kauwen op al die mails? Mijn persoonlijk vermoeden is dat, net zoals de redactie van De Standaard geen enkele kiezer van het Vlaams Belang kent, ze ook geen enkele katholiek kent, en dus denkt dat nogal wat katholieken ontgoocheld zijn. In werkelijkheid, en dat blijkt overduidelijk uit de brieven die de krant publiceert, gaat het in nogal wat van de gevallen om mensen die zich niet eens meer katholiek noemen, of in het beste geval zich nog niet uit de katholieke Kerk uitgemeld hebben. En die onder Johannes Paulus II ook al steen en been liepen te klagen, en dat onder Benedictus XVI dus ook zullen blijven doen.

Peter Vandermeersch gaat echter volledig uit de bocht waar hij het volgende schrijft:
Opmerkelijk, en eigenlijk nooit gezien, waren de echo's van de ontgoocheling en verbittering binnen de hoogste regionen van de Kerk.
Hij schrijft dat in zijn eigen krant die in een bericht overgenomen van AP en Reuters het volgende schrijft:
PAUS Benedictus XVI werd bij de vierde stemming gekozen, de eerste van de middagzitting. ,,Het geschiedde zonder verkiezingsstrijd en zonder propaganda'', zei de Keulse aartsbisschop Meisner. ,,Voor mij was het een wonder.'' Er brak spontaan applaus uit zodra de kardinalen zich realiseerden dat het Ratzinger was geworden. ,,Ik barstte uit in snikken'', zei Meisner.
[...]
Kardinaal Meisner van Keulen liet verstaan dat Ratzinger meer stemmen heeft gekregen dan hij voor een verkiezing nodig had.

Ik zit hier dus met een aantal vragen. Was dat spontane applaus een echo van ontgoocheling en verbittering? Of was die tweederde meerderheid van kardinalen die hem verkozen slechts een minderheid? Of horen de kardinalen eigenlijk niet tot de hoogste regionen van de Kerk? Bovendien werd Ratzinger slechts bij de vierde stemming verkozen, wat eigenlijk ongewoon... snel is.

Het antwoord ligt natuurlijk vervat in de commentaar van Vandermeersch, en toont aan hoe die man lijdt aan bijziendheid, zowel geografisch als ideologisch. Hij heeft namelijk alleen de reactie van kardinaal Danneels opgevangen. En vergeleken met kardinaal Danneels is kardinaal Meisner natuurlijk maar een kleine garnaal. En hij heeft de lezersbrieven aan zijn eigen redactie gelezen, waar nogal wat negatieve reacies tussen zitten. Hij zal er zich wel voor hoeden om de indruk te wekken dat die Ratzinger ook positieve reacties loswekt. En het is misschien maar mijn verbeelding, maar is het werkelijk een wonder dat alleen wie ontgoocheld en teleurgesteld is in de pen kruipt, terwijl de rest niet onmiddellijk de behoefte heeft om het op de krantenredactie in Groot-Bijgaarden te komen uitschreeuwen van vreugde, zeker nu men al dagenlang de propaganda heeft moeten aanhoren dat een conservatieve paus heel foei is?

Geen opmerkingen: