zondag, maart 11, 2007

Als de PS-vos de tweetalige passie preekt…

Tweetalig onderwijs in de «grensstreek»Elio di Rupo pleit voor tweetalig onderwijs in Vlaanderen, Wallonië en Brussel, en in het bijzonder in de grensstreken. Wat belet hem echter om dat eenzijdig in Wallonië te organiseren zonder zich in te laten met het Vlaamse onderwijs? En meer zelfs, betekent dit voorstel dat de PS eindelijk van plan is in Komen de wet na te leven en er het Nederlandstalige onderwijs te financieren?

Het pleidooi van de PS-voorzitter is eigenlijk een straf staaltje van Franstalige arrogantie: in Komen weigert de Franstalige Gemeenschap nog altijd de wet toe te passen en het Nederlandstalige onderwijs te financieren, maar Elio di Rupo wil wel tot op dertig kilometer van de taalgrens tweetalig onderwijs organiseren. Ja, in Wallonië en Brussel, maar uit het discours blijkt heel duidelijk dat dat tweetalig onderwijs vooral in Vlaanderen georganiseerd zal moeten worden. Hij vertelt er immers snel bij dat hij de taalgrens niet tot in Bergen wil verleggen, maar dertig kilometer past wel mooi om tot in Mechelen (lees heel Halle-Vilvoorde dus) Franstalig onderwijs te kunnen organiseren. Een tekeningetje zegt daarbij meer dan duizend woorden, zelfs al is het een heel braaf tekeningetje dat doet alsof Brussel als tweetalig gewest niet bestaat. Verder zal het wel aan mijn slecht karakter liggen zeker dat ik zo een zwak vermoeden heb dat als dit voorstel ooit in de praktijk omgezet zou worden, aan Vlaamse zijde de tweetaligheid tot in de punten en de komma's uitgevoerd zal worden, maar dat het aan Waalse zijde een heel ander verhaal zou zijn.

Verbazend, of misschien net niet, is dat Elio di Rupo zich überhaupt uitlaat over wat het Vlaamse onderwijs al dan niet zou moeten laten of doen. Als hij zo bezorgd is over de tweetaligheid van Vlamingen en Franstaligen, wat belet hem dan ervoor te zorgen dat in de eerste plaats het Franstalige onderwijs het onderricht van de Nederlandse taal zou opschroeven? Als meertaligheid binnen Europa werkelijk zo een grote troefkaart zou zijn (wat ik overigens niet betwist), zou het dan echt zijn probleem zijn als die Vlaamse steenezels dat niet zouden willen snappen en een erbarmelijk taalonderricht zouden aanbieden in hun onderwijs? Dat zou immers alleen maar een concurrentievoordeel voor Wallonië ten opzichte van Vlaanderen opleveren, wat misschien een beetje de torenhoge werkloosheid in Wallonië zou kunnen helpen afbouwen.

De zaak is echter dat dat het probleem helemaal niet is: over het taalonderricht in het Vlaamse onderwijs kan men veel zeggen, maar vergeleken met wat het Franstalige onderwijs presteert is in het bijzonder een voorzitter van de PS zeer slecht geplaatst om wat dan ook voor te stellen qua verbeteringen die aan Vlaamse zijde zouden moeten doorgevoerd worden. Integendeel zelfs: eens braaf komen vragen hoe het toch komt dat het Vlaamse onderwijs mijlenver boven het Franstalige staat, overigens niet alleen wat het taalonderricht betreft, zou hem veel beter gestaan hebben. Mijn vermoeden is dan ook dat het helemaal niet om de tweetaligheid van de Waalse kindjes gaat, maar dat dit niet meer dan een poging is om Vlaanderen ervan te overtuigen een verfransing van het eigen «grensgebied» zelf te laten betalen. Zoals Vlaanderen dat overigens al decennialang doet in de eigen faciliteitengemeenten. En grensgebied tussen aanhalingstekens dus, want het gaat letterlijk om meer dan de helft van Vlaanderen!

In een eerste reactie houdt Minister van Onderwijs Frank Vandenbroucke eerder de boot af, terwijl CD&V zegt «niet overtuigd» te zijn en de N-VA het voorstel verwerpt. Wat ik echter mis in die reacties is precies een referentie naar de schandalige toestand van het Nederlandstalige onderwijs in de faciliteitengemeenten aan Waalse zijde, en de verpletterende verantwoordelijkheid die de PS dus draagt voor die onwettelijke toestand. Of hoe men Elio di Rupo met zijn voorstel toch wel heel gemakkelijk in zijn hemd had kunnen zetten, maar dat niet deed. Van Frank Vandenbroucke en de CD&V kan ik een totaal gebrek aan zelfs de minste Vlaamse reflex nog min of meer begrijpen, maar dat een independentistische partij als de N-VA die niet bezat ontgoochelt mij.

Geen opmerkingen: